Uchwała Nr LXVI/264/10 Rady Miejskiej w Stawiskach
z dnia: 25 sierpnia 2010 roku
Na podstawie art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U z 2000r. Nr 98,poz.1071 z póź.zm) i § 4 uchwały Nr 51/XVI/03 Rady Miejskiej w Stawiskach z dnia 30 października 2003 r. w sprawie rozpatrywania skarg dotyczących działalności Burmistrza i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych Gminy Stawiski, uchwala się co następuje:
§ 1. Po rozpatrzeniu skargi Wandy Sienkiewicz, na działalność Burmistrza Stawisk stwierdza się w wyniku dokonanych ustaleń, że skarga jest niezasadna.
§ 2. Uzasadnienie stanowi załącznik do niniejszej uchwały.
§ 3. Odpis uchwały należy dołączyć skarżącemu.
§ 4. Uchwała wchodzi w życiu z dniem podjęcia.
Przewodnicząca Rady Miejskiej
Barbara Rzadka
Uzasadnienie
Rada Miejska w Stawiskach po zapoznaniu się z dokumentacja dotyczącą zapewnienia bezpłatnego dojazdu do działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi 780/4, 780/5, 780/6, 780/7, 780/8 i 780/9 będących własnością Zdzisława i Mieczysława Sienkiewicz, położonych w Stawiskach przy ulicy Łomżyńskiej uznała skargę za niezasadną.
Z dokumentacji wynika, iż zostało podjętych szereg działań mających na celu wykonanie dojazdów do przedmiotowych działek.
W 2005r. Burmistrz Stawisk wystąpił z wnioskiem do Pana Mieczysława Bagińskiego właściciela działki sąsiadującej oznaczonej nr ewidencyjnym 781/2 o jej sprzedaż w celu wykonania na niej drogi dojazdowej do w/w działek. Zarówno w odpowiedzi pisemnej jak i ustnej Pan Bagiński odmówił sprzedaży działki.
W tym przypadku nie można było dokonać wywłaszczenia, z uwagi na to, iż wykonana droga nie stanowiłaby drogi publicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych, a wywłaszczenie możliwe jest jedynie w przypadku dogi publicznej.
W 2006r. w Urzędzie Miejski w Stawiskach odbyło się spotkanie, w którym udział wzięli przedstawicieli Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Białymstoku, ówczesny Sekretarz Gminy Janusz Kossewski oraz Pani Wanda Sienkiewicz. Przedstawiciele GDDKiA (potwierdzeniem są kolejne ich pisma) przedstawili propozycje wykonania zjazdów z drogi krajowej nr 61 na działki będące własnością Zdzisława i Mieczysława Sienkiewicz, położone przy ulicy Łomżyńskiej w Stawiskach. Alternatywne rozwiązanie obsługi komunikacyjnej zgodnie ze stanowiskiem Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Białymstoku było następujące:
1) wybudowanie drogi wewnętrznej w obrębie działki 781/2,
2) jeden wspólny zjazd w sąsiedztwie okolic granicy działek nr: 780/6, 780/7 oraz drogą wewnętrzną zlokalizowaną poza chodnikiem.
Pierwsze z w/w rozwiązań było niemożliwe, jak już wyżej wyjaśniono, z uwagi na to, iż właściciel działki Państwo Barbara i Mieczysław Bagińscy nie wyrazili zgody na jej zbycie, natomiast wywłaszczenie nieruchomości lub jej części może być dokonane wyłącznie na potrzeby wykonania celów publicznych za słusznym odszkodowaniem. Regulacja ta wynika zarówno z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (art. 21 ust. 2) jak i z ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.). Art. 67 pkt 1 ustawy wskazuje między innymi cel publiczny, jakim jest wydzielenie gruntów pod drogi publiczne. W myśl ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007r. Nr 19, poz. 115) drogami publicznymi są drogi, które ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:
1) drogi krajowe;
2) drogi wojewódzkie;
3) drogi powiatowe;
4) drogi gminne.
Art. 7 pkt 1 wskazuje, że do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym niezaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych. Zgodnie z art. 8 pkt 1 w/w ustawy drogi niezaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych, dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych, dojazdowe do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców, place przed dworcami kolejowymi, autobusami i portami oraz pętle autobusowe, są drogami wewnętrznymi.
Z uwagi na powyższe przedmiotowa droga dojazdowa nie została zakwalifikowana do jakiejkolwiek kategorii dróg. Zgodnie z art. 7 ust. 2, z racji pełnionej funkcji, stanowiłaby drogę wewnętrzną, czyli nie byłaby publiczną. W związku z tym, zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami, wniosek o wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego byłby niezasadny.
W przypadku alternatywnego rozwiązania, jeżeli zjazd i droga wewnętrzna mają służyć do wyłączenia ruchu z drogi krajowej do kilku działek, konieczne jest wystąpienie wszystkich zainteresowanych (właścicieli). Ponadto jeżeli działka ma służyć działalności gospodarczej należy dołączyć wypis z planu miejscowego, jednak w tym przypadku z uwagi na to, iż plan miejscowy stracił ważność z dniem 01 stycznia 2004r., inwestor winien wystąpić do Burmistrza Stawisk o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717z późn. zm.).
Kolejna opcja wykonania dojazdu na działki będących własnością Mieczysława Sienkiewicz to możliwość poszerzenia zjazdu do działki nr 780/3 dla włączenia ruchu dla obu sąsiadujących ze sobą działek 780/3 i 780/4. W tym przypadku niezbędne byłyby wnioski obu właścicieli sąsiednich działek w zakresie zezwolenia na przebudowę zjazdu.
W późniejszym okresie Urząd Miejski w Stawiskach ponownie wystąpił do GDDKiA Oddział w Białymstoku o wskazanie możliwości wykonania zjazdów oraz o wskazanie procedury z tym związanej w oparciu o obowiązujące przepisy prawa. O każdym zajętym stanowisku przez GDDKiA Państwo Sienkiewicz byli informowani.
W pismach kierowanych do Pana Zdzisława Sienkiewicz oraz w rozmowach z Panią Wanda Sienkiewicz Urząd Miejski w Stawiskach proponował udzielenie pomocy przy sporządzeniu właściwego wniosku oraz przy skompletowaniu niezbędnej dokumentacji. Żadna z propozycji nie została zaakceptowana przez zainteresowanych.
Aktualnie wykonanie dojazdu do przedmiotowych działek jest możliwe jedynie w sposób wyżej wskazany.
Z uwagi na powyższe przedmiotowa skarga jest niezasadna.